Wat past bij mij?

Iedereen rouwt anders. Aan de ene kant is dit te verklaren doordat ieder mens anders in elkaar zit. Aan de andere kant speelt ook mee of we als kind geleerd hebben om te gaan met verdriet, met teleurstellingen.

HECHTING
Hoe was het vroeger thuis, toen je nog klein was? Mocht je als kind verdrietig zijn? Voelde je je veilig thuis? Dit gaat over hechting. Als je als kind veilig gehecht bent, heb je geleerd dat je anderen kunt vertrouwen en dat je bij anderen troost kunt vinden als je verdriet hebt. Je hebt ook geleerd dat je op jezelf kunt vertrouwen, dat je de veerkracht hebt om verder te gaan met je leven, hoe moeilijk dat ook is. Als je onveilig gehecht bent, heb je niet geleerd om te gaan met emoties. Je verwacht geen steun of troost van je omgeving, maar gaat ervan uit dat je alles alleen moet uitzoeken. Of je hebt geen of weinig zelfvertrouwen, waardoor je volledig op anderen gaat leunen en niet gelooft in je eigen kracht. Wie veilig gehecht is, kan als volwassene meestal beter omgaan met verlies.

VERLIESCIRKEL
Het leven is een cirkel van contact maken, hechten, afscheid nemen, rouwen en betekenis geven. Het contact maken begint al bij de geboorte: hoe maakten je ouders contact met je? Als je na een verlies het rouwen en betekenis geven overslaat, komt een belangrijk deel van deze cyclus niet aan bod. Het is dan moeilijker opnieuw contact te maken. Rouwen en betekenis geven horen bij het leven.

MANIEREN VAN ROUWEN
Hoe je omgaat met moeilijke situaties, is voor een deel bepaald door wat je als kind hebt geleerd. Maar ook bijvoorbeeld je leeftijd en of je man bent of vrouw spelen een rol. Bij het omgaan met verlies kan ook de oorzaak van het overlijden van invloed zijn op hoe je rouwt.  Er zijn verschillende manieren om met moeilijke situaties om te gaan. Een belangrijk verschil is actief of passief: doe je er iets aan, of wacht je af? In de theorie worden de volgende manieren onderscheiden (waarbij het zo is dat mensen niet maar één manier hebben waarop ze met moeilijke situaties omgaan):

  • het probleem actief aanpakken
  • sociale steun zoeken
  • vermijden en afwachten
  • afleiding zoeken
  • depressief reageren
  • emoties en boosheid uiten
  • geruststellende gedachten

Hoe je ook met een verlies omgaat, rouwen hoef je niet alleen te doen. Het kan helpen om erover te praten, steeds maar weer opnieuw te vertellen wat er gebeurd is en hoe het nu met je is. Misschien heb je familie, vrienden, collega’s of buren bij wie je je verhaal kwijt kunt. Het kan ook fijn zijn met iemand iets actiefs te gaan doen. Soms weten mensen niet goed hoe ze je kunnen troosten of helpen. Vertel dan waar je behoefte aan hebt.

3 thoughts on “Wat past bij mij?

  1. Ik heb pas mijn man verloren. Hij was een sterke stevige man maar na een ziekbed van een paar weken was er alleen een zwaar vermagerde man over die helemaal niets meer kon, alleen nog in bed liggen en slapen.
    Ik hou me groot voor mn kinderen en kleinkinderen maar voel me dag en nacht ellendig en eenzaam. Ik wil er met mn kinderen en oudste kleinkinderen niet over praten want zij hebben het zelf heel moeilijk. Ik trek dit niet lang meer en weet niet wat ik moet.

    1. Lieve mevrouw VdBos,

      Ik hoop dat dit bericht u bereikt. Wat heftig dat u uw man heeft verloren, en erg lastig -en begrijpelijk- dat u voelt dat u er niet met uw kinderen en kleinkinderen over kunt/wilt praten. Misschien kan het fijn zijn om professionele hulp in te schakelen via uw huisarts, of een groep met lotgenoten te vinden?

      Ik wens u heel veel sterkte en stuur u heel veel liefde & warmte toe. Geef het verdriet de ruimte en probeer dit niet alleen te doen.

      Warme groeten

  2. Lieve Vdbos,
    Wat een ontzettend klote nieuws. Ik kan mij niet voorstellen hoe dat voelt. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Ik als kind heb onlangs mijn laatste ouder verloren (moeder) en ben hier ook kapot van en weet ook niet wat ik af en toe moet behalve door gaan. Mijn advies, probeer hoe moeilijk ook met je kinderen te praten. Mijn moeder heeft dit nooit gedaan na het verlies van mijn vader. Beter samen erdoorheen dan alleen. Mijn moeder heeft dit nooit gedaan, ik heb nu spijt dit niet zelf meer geprobeerd te hebben. Uiteidelijk kom je er weer bovenop en ga je weer leuke dingen doen! Hou vol en veel strrkte.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *