Rouw sensitieve hulpverleners zijn empathisch en tonen begrip voor de emotionele impact van verlies. Verlies kan betrekking hebben op overlijden van een dierbare (blijvend verlies) en op verlies van gezondheid of relaties (levend verlies). Lees meer . . .
Een voorbeeld van een rouw sensitieve hulpverlening is de uitvaart. De uitvaartbegeleider ondersteunt families met een persoonlijk en respectvolle uitvaart. Daarnaast biedt de uitvaarder dikwijls een boekje aan over ‘Wat te regelen na een overlijden’ en ‘Emotionele zorg’. Het overlijden is een voorbeeld van blijvend verlies. Voor blijvend verlies gaat het om het bieden van troost. Maar naast blijvend verlies is er dikwijls ook levend verlies voelbaar. Het is verborgen verdriet over gebrouilleerde relaties en de behoefte aan verbinding tussen familieleden.
Een heel ander voorbeeld van een rouw sensitieve hulpverlening vinden we in de gezondheidszorg. De hulpverleners in de gezondheidszorg richten zich op herstel van levend verlies. Wanneer herstel niet meer mogelijk is en de patiënt te maken krijgt met een blijvende beschadiging en beperking, dan richt de hulpverlener zich op compenseren hulpmiddelen (gehoorapparaat, bril, steunkousen, rollator, schootmobiel ea.) en op compenserende mogelijkheden (mentale uitdagingen, creatieve activiteiten, vrijwilligerswerk ea.). Naast levend verlies met de hoop op herstel is er bij de patiënt dikwijls ook verborgen teleurstelling en verdriet voelbaar over wat blijvend verloren is gegaan.
Rouw sensitieve hulpverleners hebben aandacht voor open en verborgen verdriet. Ze werken en interpreteren niet, ze gaan niet op zoek naar problemen, oorzaken of oplossingen. Ze corrigeren niet maar eren wat ze bij hun cliënt/patiënt tegenkomen. Ze geven terug, voorzichtig en kwetsbaar, wat ze zien en horen. Ze geven hun cliënten/patiënten ruimte om de gestolde tranen rond het hart te voelen en te uiten. Als de verstrakking rond het hart zich ontspant, stromen de tranen mee. Het hart wordt weer gevoelig voor de verlangens naar de overleden dierbare of naar de jeugdige onbekommerde gezondheid. Pas dan staat de cliënt/patiënt open voor een heroriëntatie op het leven of voor herstel van wat beschadigd is.
Rouw sensitieve hulpverleners zijn zich bewust van de diepgaande impact van levend en blijvend verlies op zowel de privé- als werkomgeving van mensen. Ze zijn zich bewust dat rouw een individueel antwoord is op een betekenisvol verlies dat voor iedereen anders is. Rouw sensitieve organisaties bieden hun medewerkers rouwzorgtraining aan om een troost- en een bemoedigingsgesprek te voeren bij blijvend en levend verlies.