Omgaan met gevoelens

In het rouwproces zijn gevoelens belangrijk. Ze zijn de poort van je verlangens en belangrijk in de communicatie met anderen. Het is niet altijd mogelijk om bij je gevoelens te komen. Het kan ook zijn dat je gevoelens zo heftig zijn, dat je er bang voor bent om ze toe te laten. Omgaan met gevoelens, hoe doe je dat?

Omgaan met gevoelens? Hoe kom ik dichter bij mijn gevoelens?

Het is niet altijd makkelijk om dichter bij je gevoelens te komen. Onze overtuigingen houden ons daarvan af. Zo kun je het idee hebben dat je flink moet zijn, dat je door moet met je leven, dat je dankbaar moet zijn en vooral ook dat je niet moet blijven zeuren. Dat woordje ‘moeten’ is ondermijnend voor de werkelijke gevoelens die zich bij jou aandienen. Dat kunnen ongemakkelijke gevoelens zijn van eenzaamheid, angst, schuld, verdriet of boosheid. Gevoelens die je misschien bang maken of die je misschien van thuis niet hebt meegekregen. Het negeren van gevoelens houden je af van het contact met je verlangens en daarmee van je levenslust. Wil je dichter bij je diepere gevoelens komen? Onderzoek dan overtuigingen die daarin ondersteunend zijn zoals ‘de kracht van kwetsbaarheid’, ‘gevoelens als uitdrukking van verlangens’ en ‘uiten van gevoelens als kracht in contact met anderen’. Daarnaast kun je oefenen met gevoelens door ze te verkennen en naar anderen uit te spreken. Het contact met je gevoelens kun je verdiepen door naar muziek te luisteren, naar films te kijken of om boeken te lezen die je ontroeren. Ook mindfulness-oefeningen brengen je dichter bij je gevoelen.

Hoe voorkom ik heftige reacties?

Het kan zijn dat gevoelens je in bezit nemen. Gevoelens van verdriet of schuld kunnen je overspoelen en zelfs verlammen. Het kan ook zijn dat je bang bent om bij het toelaten van je gevoelens in een diep gat te vallen. Het is dan verstandig om meer afstand te nemen van je gevoelens. Dat kan door afleiding te zoeken of door herinneringen aan je verlies te vermijden. Het kan ook helpen om met je denken je gevoelens te temperen. Zo kun je je schuldig voelen terwijl je met je denken gewetensvol afvraagt of je het beste hebt gedaan. Het toelaten van je denken helpt om je gevoelens te relativeren.